13.06. Grupą 9-osobową wybieramy się do Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Kęble by wziąć udział w zajęciach hipoterapii . W programie uwzględniono

1.     Zajęcia integracyjne .
2.    Spotkanie z trenerem koni – Kębło
3.   Uczestniczenie w zajęciach – hipoterapia
4.   Posiłek
5.    Zwiedzanie sanktuarium w Wąwolnicy
6.   Zajęcia sportowe
7.  Konkursy
8. Powrót

Cele :

-integracja

-terapia

- organizacja wolnego czasu – formy alternatywne

.  poprawa równowagi, orientacji w przestrzeni, orientacji w schemacie ciała, koordynacji wzrokowo-ruchowej;

.  stymulowanie zmysłów, zwłaszcza czucia głębokiego;

.   rozwijanie umiejętności poznawczych: praca nad koncentracją uwagi, uczenie nowych pojęć i umiejętności;

.  poprawa samooceny i kondycji psychicznej pacjentów;

.  umożliwienie kontaktu z naturą nie tylko poprzez kontakt z żywym zwierzęciem, ale poprzez zwiększenie możliwości lokomocyjnych;

.   aktywizowanie całego organizmu (poprawa pracy narządów wewnętrznych, dotlenienie organizmu, praca różnych grup mięśni).

Cele i środki działania dobiera się indywidualnie dla danego pacjenta. Zależnie od potrzeb można korzystać z różnych form hipoterapii, należy jednak pamiętać, że podział ten nie jest sztywny i poszczególne formy terapii mogą się łączyć i wzajemnie uzupełniać. Jeszcze kilka słów o hipoterapii:

Formy hipoterapii:

fizjoterapia na koniu- wykorzystuje się w niej ciepło, delikatny, równomierny ruch konia, dążąc do znormalizowania napięcia mięśniowego (rozluźnienia zbyt napiętych mięśni oraz wzmocnienia mięśni osłabionych), poprawienia symetrii napięcia mięśniowego i postawy ciała, wypracowanie prawidłowego wzorca ruchowego oraz reakcji równoważnych. Ta forma zajęć skierowana jest głównie do dzieci i młodzieży niepełnosprawnej ruchowo, przede wszystkim z mózgowym porażeniem dziecięcym.

psychopedagogiczna jazda konna- stosując tę formę zajęć dąży się do poprawy koncentracji uwagi i pamięci, koordynacji ruchowej, nauczenia nowych pojęć oraz właściwych zachowań i relacji społecznych. Podczas zajęć wprowadza się zabawy edukacyjne, elementy psychoterapii, terapii zajęciowej. Ta forma zajęć dotyczy głównie dzieci z upośledzeniem umysłowym, opóźnieniem psychoruchowym, autyzmem, nadpobudliwością.

terapia z koniem- podczas tych zajęć dzieci zwykle "z ziemi" nawiązują emocjonalny kontakt z koniem. Opiekując się nim, np. czyszcząc go i karmiąc, uczą się właściwych relacji z otoczeniem. Terapia ta dotyczy osób mających zaburzony kontakt z otoczeniem, zablokowanych i niedostosowanych społecznie.

Naturalną kontynuację hipoterapii dla osób bardziej zaawansowanych stanowi jazda konna dla niepełnosprawnych, uprawiana rekreacyjnie lub sportowo.

Atrakcyjność i odmienność zajęć na koniu sprawia, że dzieci chętnie korzystają z tej formy terapii. Osobom niepełnosprawnym ruchowo koń pozwala swobodnie się przemieszczać i z wyższego poziomu niż z wózka oglądać świat. Dla wielu osób zwłaszcza z niedoborami intelektualnymi jazda na koniu jest nagrodą, mobilizującą do pracy i ułatwiającą otoczeniu kontakt i egzekwowanie właściwych zachowań.
Prowadzenie hipoterapii wymaga wiedzy z wielu różnych dziedzin, niezbędnej do bezpiecznego, prawidłowego i jak najbardziej skutecznego prowadzenia terapii.